Boże Ciało Gniezno. Procesja w parafii pw. bł. Michała Kozala

Pierwszy ołtarz: przy skrzyżowaniu ulic Malwowej i Azaliowej – odpowiedzialna za przygotowanie Liturgiczna Służba Ołtarza.
Drugi ołtarz: przy skrzyżowaniu ulic Azaliowej i Myśliwieckiej – odpowiedzialne Róże Różańcowe.
Trzeci ołtarz: przy skrzyżowaniu ulic Azaliowej i Młodzieży Polskiej – odpowiedzialny Domowy Kościół.
Czwarty ołtarz: w bramie Szkoły Podstawowej nr 3 od strony ulicy Liliowej – odpowiedzialni Chór parafialny.

Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa to jedno z najważniejszych świąt w roku liturgicznym. W Polsce uroczystość Bożego Ciała znana była już w pierwszej połowie XIV wieku. W 1420 roku jej powszechność uznał oficjalnie i obchody we wszystkich parafiach nakazał Synod Gnieźnieński. W XV wieku prawie cała katolicka Europa łączyła obchody Bożego Ciała z procesją eucharystyczną. W Polsce pierwsze procesje organizowano w Płocku i we Wrocławiu. W XV wieku były już powszechne. Szczególnego charakteru nabrały w czasie rozbiorów, kiedy akcentowano motywy patriotyczne i podtrzymujące w społeczeństwie świadomość narodową. W procesjach brały udział wszystkie stany.

Jak zauważa gnieźnieński liturgista ks. prof. Jerzy Stefański:

- Procesyjny, eucharystyczny Chrystus wręcz krzyczy do nas – Komunia, czyli jedność z Bogiem jest zawsze komunią z bliźnimi, i to nie tylko z odległymi mieszkańcami Czeczenii, Papui czy plemionami Tutsi, lecz zwłaszcza z niekochaną już tak żoną czy mężem, z sąsiadem, bratem, siostrą! Tylko Chrystus jest w stanie zbliżyć nas wszystkich do siebie, nauczyć szacunku dla godności każdego człowieka”. Procesja Bożego Ciała mówi nam też, że wiara to nie jest sprawa prywatna, to także sprawa społeczna. Właśnie dziś Chrystus nam mówi, że nie można sprywatyzować wiary. Chrystus w procesji przypomina nam, że sprawdził się już dwutysięczną historią cywilizacji – chrześcijański sposób na życie, czyli odwieczny dekalog, fundamentalne prawo zamknięte w miłości Boga i miłości do człowieka. Wszystkie inne wzorce życia i bycia proponowane społeczeństwu zawsze po pewnym czasie przegrywały i umierały