Kiedy tak do niej mówię jej babcie upominają mnie, żebym tak jej nie nazywała. I wtedy ja im się pytam, dlaczego? Przecież taka jest prawda. Kiedy tak do niej mówię, nie robię tego ze złością, nie jest to również do niej żaden "przytyk". Moje dziecko jest małym urwisem i uwielbiam je za to. Często się zastanawiam skąd rocznemu dziecku biorą się takie pomysły. Skąd jej się wzięła chęć wchodzenia do szuflady czy zmywarki, kiedy narodził się pomysł wysmarowania lustra kremem albo wkładania na siłę pieseczkowi do pyska gofra? Pojęcia nie mam.
Oprócz tego, że córunia jest małym łobuzem, jest również wielkim bystrzachą. Ma tylko rok, a już cudnie pije z kubka i stara się jeść bez niczyjej pomocy. Nie szkodzi, że łyżki używa głównie po to żeby wyciągnąć sobie jedzenie z talerza, a potem jeść rączkami ze stołu. Nie ważne, że kiedy pije z kupka sok jest rozlany na każdą stronę. Córunia się uczy, a więc nie będę rozpaczać, że dywan nadaje się znowu do prania,a stołu przez kolejne pół godziny nie doczyszczę. Nie jestem perfekcyjną panią domu i kiedy widzę "lekki" bałagan nie dostaje panicznej histerii.
Jak już pisałam, nie jestem też perfekcyjną mamą. Chcę tylko żeby moje dziecko było przede wszystkim szczęśliwe. Być może w przyszłości będę żałować tego, że córunia jest rozpieszczana, że pozwalamy jej na te wszystkie rzeczy, które czasem grożą katastrofą. Być może za paręnaście lat załamię ręce i wezmę udział w 45 sezonie "Surowych rodziców". Być może.
Na razie jednak, chcę przede wszystkim spijać śmietankę z macierzyństwa a o problemach pomyślę jutro.
echodnia.eu Świętokrzyskie tulipany
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
