Gniezno: uroczysta sesja Rady Miasta z okazji 99. rocznicy Powstania Wielkopolskiego

Gniezno: uroczysta sesja Rady Miasta z okazji 99. rocznicy Powstania Wielkopolskiego
Tradycyjnie przy okazji rocznicowych obchodów wybuchu Powstania Wielkopolskiego, odbyła się uroczysta sesja Rady Miasta, podczas którego wręczono medale pamiątkowe dla najbardziej zasłużonych na rzecz Pierwszej Stolicy.

Uroczystego otwarcia wydarzenia dokonał Michał Glejzer, przewodniczący Rady Miasta. Na wstępie swojego przemówienia powitał on wszystkich przybyłych gości - parlamentarzystów, radnych, przedstawicieli starostwa, miasta oraz gnieźnieńskich instytucji kulturalnych i wyższych szkół. -Dzisiejsza 99. rocznica otwiera W poprzednich trzech wystąpieniach podczas obchodów rocznicowych Powstania Wielkopolskiego starałem się przybliżać jakiś aspekt powstania, które miało miejsce w naszym regionie, mówiłem i o pracy organicznej, o pozytywistach gnieźnieńskich o przebiegu powstania i udziale gnieźnian w nim. Wydawałoby się, że trudno byłoby znaleźć jakiś nowy temat. Postanowiłem więc, w ostatnim wystąpieniu w tej kadencji, skupić się na refleksjach, które mnie naszły, które niektórym z Was nie są obce, a które nas wszystkich zainspirują do innego spojrzenia na te wydarzenia - mówił M. Glejzer. Jak dalej zaznaczył zwycięskie Powstanie Wielkopolskie miało ogromne znaczenie dla losów kraju. Świetnie przeszkoleni i wyposażeni doświadczeni powstańcy stanowili ważną część wojsk polskich walczących w wojnie polsko-bolszewickiej. Mimo tak wielkiego sukcesu i znaczenia sława powstania poza granicami Wielkopolski jest raczej niewielka, co szczególnie kontrastuje z bogatymi i mocno nagłośnionymi w całym kraju obchodami rocznic Powstania Warszawskiego czy zrywu Orląt Lwowskich. Zdaniem przewodniczącego Rady Miasta polska polityka historyczna to ewidentna dominacja motywu romantycznego mesjanizmu, czyli celebracji klęsk i męczeństwa narodu, a ignorowanie takich wartości jak praca, która była kluczem do sukcesu Powstania Wielkopolskiego.

Po przemówieniu Michała Glejzera przyznano wyróżnienia osobom szczególnie zasłużonym dla dla naszego miasta. Honorowe Obywatelstwo Miasta Gniezna otrzymał profesor Józef Garbarczyk, dziekan PWSZ w Gnieźnie w latach 2004-2017. Odznakę Honorową „Za zasługi dla Miasta Gniezna” otrzymał Marian Rejdukowski. Medale Jubileuszowe przyznano majorowi Zenonowi Piweckiemu oraz posłowi RP Tadeuszowi Tomaszewskiemu . Medal Koronacyjny otrzymała Katarzyna Grodzka.

Profesor Józef Garbarczyk jest osobą, o wielkich zasługach dla polskiej nauki. W latach 1990-1993 był Dziekanem Wydziału Technologii Chemicznej, a w latach 1993-1996 Prorektorem Politechniki Poznańskiej. Jest autorem ponad siedemdziesięciu publikacji naukowych z zakresu fizykochemii polimerów, krystalochemii, mineralogii i rentgenografii. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Edukacji Narodowej, Medalem „Labor omnia vincit” i Statuetką im. Hipolita Cegielskiego „Lider Pracy Organicznej”. Wiele zawdzięcza mu także Pierwsza Stolica Polski. Jako prorektor Politechniki Poznańskiej zorganizował kształcenie politechniczne w Gnieźnie w roku 1993, dzięki któremu pierwszy tytuł naukowy uzyskało 300 studentów. W 2002 roku rozpoczął starania o otwarcie szkoły wyższej w Gnieźnie. Dzięki temu, w 2004 roku powstała Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa, która wykształciła do tej pory ponad 1400 absolwentów i prowadzi obecnie naukę na 9 kierunkach. Profesor Józef Garbarczyk przez wiele lat działał także na rzecz integracji środowiska akademickiego Pierwszej Stolicy. Dzięki jego staraniom utworzono Gnieźnieńskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, działające przy PWSZ. Profesor troszczył się także, by program kształcenia uczelni dopasowany był do zapotrzebowania lokalnego rynku pracy. Był również pomysłodawcą innowacyjnych prac dyplomowych o tematyce służącej rozwojowi Gniezna i inicjatorem procesu rewitalizacji budynków pokoszarowych.
Marian Rejdukowski pracował w Rejonie Dystrybucji Gniezno od 1979 roku. Przez wszystkie lata swojej pracy dał się poznać jako pracownik o dużej wiedzy i zaangażowaniu. Na pierwszym miejscu stawiał dobro człowieka, dostrzegał jego problemy i pomagał je rozwiązywać. W ramach swoich obowiązków przyczynił się do rozwoju sieci elektroenergetycznej, jak najlepszej jej eksploatacji oraz zmniejszenia awaryjności. Dzięki jego zaangażowaniu i doświadczeniu wymieniono w Gnieźnie w latach 1992-2016 wszystkie wadliwe kable średniego napięcia, zmodernizowano Główny Punkt Zasilający Winiary, zmodernizowano stare linie napowietrzne niskiego napięcia na słupach drewnianych na nowe w izolacji, pobudowano linie średniego napięcia dla powiązania sieci pomiędzy Głównymi Punktami Zasilającymi, wprowadzono też nowe zasilacze dla pokrycia zapotrzebowania na moc w centrum Miasta. Wykazał się dużym zaangażowaniem w realizacji unowocześniania oraz poprawy stanu utrzymania sieci oświetlenia ulic. Poprzez realizowane inwestycje w zakresie rozbudowy i unowocześniania sieci elektroenergetycznej na terenie Miasta Gniezna przyczynił się do zminimalizowania przerw w dostarczaniu energii elektrycznej tak ważnej w życiu codziennym mieszkańców Pierwszej Stolicy. Aktywnie działał na rzecz utrzymywania dobrych relacji i współpracy pomiędzy energetyką, a lokalna społecznością, samorządami i firmami.
Major Zenon Piwecki to zasłużony działacz na rzecz Miasta Gniezna oraz weteran walk o niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej. Był uczestnikiem Powstania Warszawskiego z 1944 roku oraz młodocianym żołnierzem 8. Pułku 3. Dywizji Piechoty im. Romualda Traugutta. W 1956 roku uzyskał tytuł technika planowania. W tym czasie uczestniczył również w wypadkach powstania poznańskiego w czerwcu 1956 roku. Jest absolwentem Wydziału Prawa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Zawodowo pracował jako radca prawny w przedsiębiorstwach przemysłowych i urzędach pracy. W 1990 roku przeszedł na emeryturę. Będąc inwalidą wojennym wstąpił do Związku Inwalidów Wojennych RP Oddział Gniezno i po dwóch tygodniach, podczas wyborów, został wybrany na prezesa. Pełni tą funkcję do chwili obecnej, jednocześnie będąc członkiem Zarządu Okręgowego, a w latach 2003-2008 jego wiceprezesem. Jest także członkiem Zarządu Powiatowego Ligi Obrony Kraju w Gnieźnie, wiceprezesem Związku Poznańskiego Czerwca 1956 i stałym oficerem Zarządu Głównego Związku Legionistów Polskich w Krakowie. Został odznaczony państwowym Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Partyzanckim, Krzyżem za Warszawę, Krzyżem za Kołobrzeg oraz wieloma innymi, w tym Krzyżem Walecznych oraz Srebrnymi Krzyżami Armii Krajowej z Londynu i Warszawy. Został również odznaczony przez Prymasa Polski Henryka Muszyńskiego dyplomem uznania za Zasługi dla Archidiecezji Gnieźnieńskiej. Obecnie przygotowuje materiały dla uczczenia jubileuszu stulecia Związku Inwalidów Wojennych, który odbędzie się 28 kwietnia 2018 roku w gmachu Opery Poznańskiej.
Tadeusz Tomaszewski urodził się 21 lutego 1959 roku w Niechanowie. Jako poseł na Sejm RP wspomógł władze Gniezna między innymi w pozyskiwaniu środków finansowych na budowę i modernizację boiska ze sztuczną nawierzchnią do piłki nożnej i rugby, stadionu żużlowego, orlików czy hali widowiskowo – sportowej. Inicjator programów aktywizacji sportowej obejmujących sport osób niepełnosprawnych, naukę pływania, zakup sprzętu sportowego dla UKS oraz stowarzyszeń i placówek oświatowych. Jako Prezes Stowarzyszenia Młodych Wielkopolan był organizatorem szkoleń i seminariów adresowanych do organizacji pozarządowych, nauczycieli, seniorów oraz placówek zajmujących się osobami z niepełnosprawnościami. Od 20 lat organizuje dla dzieci z Gniezna półkolonie, kolonie, obozy, wyprawki szkolne oraz integracyjne imprezy sportowe. We współpracy z Urzędem Miejskim w Gnieźnie i OHP uruchomił klub pracy, gminne centrum informacji oraz Regionalne Centrum Wspierania Organizacji Pozarządowych. W SMW prowadzone są także bezpłatne porady prawne i rozliczanie deklaracji podatkowych. Wspólnie z samorządami gminnymi i powiatem gnieźnieńskim stowarzyszenie to zorganizowało promocję przekazywania 1% podatku w ramach projektu „Lokalna koalicja na rzecz 1%”. W ciągu 25 lat przekazał ze środków prywatnych ponad 760 tysięcy złotych na cele charytatywne, w tym na wsparcie placówek oświatowych oraz organizacji pozarządowych. Jest współautorem wielu ustaw sejmowych dotyczących sektora organizacji pozarządowych, ekonomii społecznej, rynku pracy, sportu i turystyki oraz powołania funduszy, z których obecnie finansowane są rządowe programy aktywizacji sportowej i inwestycje sportowe. Tadeusz Tomaszewski był wśród osób, które podpisały wniosek o utworzenie Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Gnieźnie, a wcześniej pracował nad uchwałą Sejmu RP dotyczącą wsparcia przez rząd budowy Kolegium Europejskiego UAM w Gnieźnie. Za swoją działalność społeczną i służbę publiczną został wyróżniony: Brązowym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Honorową Odznaką za Zasługi dla Województwa Wielkopolskiego, Nagrodą Herbu Powiatu Wągrowieckiego. Otrzymał tytuł Gnieźnianina Roku 2000, Honorowego Obywatela Miasta i Gminy Zagórów, Honorowego Obywatela Gminy Miłosław.
Katarzyna Grodzka to rodowita gnieźnianka, pochodząca ze starej kupieckiej rodziny Wengerków. Jest magistrem chemii i absolwentką Wydziału Chemicznego Politechniki Szczecińskiej. Większość życia zawodowego związała z Wielkopolskimi Zakładami Obuwia Polania, najpierw jako kierownik Wydziału Szwalni, potem jako dyrektor do spraw produkcji. Wielokrotnie była nagradzana tam jako racjonalizator. Po zmianie ustroju podjęła pracę na własny rachunek i kontynuując tradycje rodzinne, prowadziła wraz z mężem działalność gospodarczą. Umiłowanie Gniezna i jego architektury zaowocowało odrestaurowaniem i przywróceniem do życia zdewastowanego budynku po słynnej Fabryce Wódek i Likierów Bolesława Kasprowicza przy ul. Dąbrówki. Za ten wysiłek firma Państwa Grodzkich została uhonorowana tytułem Orła Przedsiębiorczości w I Edycji Konkursu za rok 2001. Z obywatelskiej troski o centrum miasta powołała w 2012 roku Stowarzyszenie „SOS dla Gniezna”, które w założeniach swojej działalności miało ożywienie centrum i wspieranie przedsiębiorców prowadzących tam działalność gospodarczą. Realizując te założenia, poszukiwała wsparcia wśród gnieźnieńskich parlamentarzystów, w klubach poselskich sejmu RP, a także u władz kościelnych. Krytycznie odnosiła się do działań ówczesnych władz miasta, ale jednocześnie podpowiadała, co można przedsięwziąć, aby miasto ożywić. Będąc do dnia dzisiejszego szefową stowarzyszenia, stara się integrować przedsiębiorców z centrum miasta poprzez organizowanie przy wsparciu obecnych władz Imienin Ulicy Chrobrego oraz Święta Gnieźnieńskiego Handlu. W imprezach tych biorą udział najważniejsze gnieźnieńskie instytucje. Stowarzyszenie „SOS dla Gniezna” współpracując ze szkołami i przedszkolami, organizuje akcje i konkursy związane tematyką z Gnieznem, na przykład konkurs plastyczny dla dzieci pod nazwą „Rynek marzeń w moim mieście”. Bierze czynny udział w opiniowaniu zamierzeń władz dotyczących centrum Gniezna. Nadal podpowiada, jak miasto ożywić, uważając to za swój obywatelski obowiązek.