Gniezno: w Dzień Edukacji Narodowej wspominają swoich nauczycieli i lata szkolne

Gniezno: w Dzień Edukacji Narodowej wspominają swoich nauczycieli i lata szkolne

Szkoła to jednak nie tylko stres i wielomiesięczne oczekiwanie na kolejne ferie, ale i wspaniałe przygody, chwile pełne radości, do których wracamy często już jako dorośli. Poprosiliśmy dwóch znanych gnieźnian aby opowiedzieli nam o szkolnych czasach.

Pierwszą audycję radiową nagrywał już dla szkolnego radiowęzła. - Żeby przypomnieć sobie szkolne lata zajrzałem do moich dzienniczków z podstawówki . Z całej rozpiętości ocen wnioskuję, że nie byłem najlepszym uczniem, byłem gdzieś po środku. Z zachowaniem było już gorzej. W rubryce „korespondencja z rodzicami” widnieją wpisy: „Syn mimo upomnień rozmawia podczas lekcji”,„ Po dzwonku nie siedzi na miejscu”. Takie problemy miała ze mną nasza świetna zresztą matematyczka pani Urszula Pokładecka - wspomina R. Muniak.
Z nutką ironii wspomina też lekcje geografii. - Dzięki pani Czaprowicz, która swoją metodologię nauki „wspierała” drewnianym wskaźnikiem, świetnie mi wchodziły do głowy nazwy polskich miejscowości - mówi dziennikarz.

Z lat podstawówki ciepło też wspomina działalność harcerską i obozy wędrowne po Wale Pomorskim. - To dzięki temu zacząłem grać na gitarze - przyznaje. - Naszym doskonałym drużynowym był Tadeusz Szymanek, obecnie burmistrz Czerniejewa. Z tego okresu zostały znajomości , które trwają do dziś, np. Michał Powałowski (wiceprezydent Gniezna) czy Artur Franczak, z którym długo jeszcze po szkole podstawowej kontynuowałem grę w zespole. Nasze rodziny przyjaźnią się do dziś - dodaje.

Ze szkoły średniej dobrze wspomina dyrektora, który kilka razy groził, że wyrzuci go ze szkoły, bo nie chodził na próby szkolnego zespołu muzycznego. -Dziś mam z nim świetne relacje i Jana Budzyńskiego „odpytuję” do mikrofonu przed sesjami rady miasta Gniezna - przyznaje. Z tego okresu, dziś już, z uśmiechem przypomina „ dramatyczną” wtedy ucieczkę przed jednym z nauczycieli. - W czasie lekcji mieliśmy próbę ze szkolnym zespołem. Poniosło nas i daliśmy czadu. Pedagog, który miał lekcje obok nie wytrzymał i zaczął się do nas dobijać. Zwialiśmy drugim wyjściem, a on gonił nas z uporem po okolicznym parku - opowiada. - Szanuję moich nauczycieli , każdy z nich przekazał coś wartościowego . Nie były to łatwe czasy, ale wspominam je dobrze - dodaje na koniec.

W rozmowie z nami wielokrotnie zaznaczał, że to, co mu się w życiu udało osiągnąć zawdzięcza m.in. wielu nauczycielom. - Były to niekiedy wyjątkowe osoby, z wielkim bagażem doświadczeń życiowych. Wśród nich szczególnie pamiętam moją wychowawczynię ze SP 5 w Gnieźnie, Helenę Kowalewską. Była to wyjątkowa osobowość, która nauczyła nas wiele cennych postaw życiowych, ale przede wszystkim moralnych. Wystarczy wspomnieć, że jest w naszym mieście jedyną osobą, która otrzymała Medal Sprawiedliwej wśród Narodów Świata - przypomina. Z minionych lat Dariusz Pilak wspomina piekarnię na przeciwko szkoły, do której uciekali z kolegami na ciepły chleb, a także sklep papierniczy i radość ze świeżej dostawy - kolejki pod nim , szczególnie po papier toaletowy - „rarytas” tamtych czasów. Z sentymentem wraca też do trwających do dziś relacji i przyjaźni z podstawówki. - Jesteśmy chyba ewenementem w tym, gdyż spotykamy się prawie z całą klasą bardzo często, mamy kontakt telefoniczny i chętnie współpracujemy w różnych sytuacjach - mówi.