Nie żyje ks. kanonik Ryszard Balik, proboszcz parafii pw. bł. Jolenty w Gnieźnie
Ks. Kanonik Ryszard Balik urodził się 30 września 1942 r. w Bydgoszczy. Rodzicami byli Władysław, z zawodu kolejarz, i Marianna z domu Derda. Miał dwoje rodzeństwa – siostrę Krystynę i przedwcześnie zmarłego brata Zdzisława. Pierwsze nauki pobierał w Szkole Podstawowej nr 12 w Bydgoszczy. Po jej ukończeniu kontynuował naukę w Liceum Ogólnokształcącym w Tucholi. Świadectwo dojrzałości uzyskał w 1961 r. Po złożeniu matury zapragnął poświęcić się służbie Bogu. W 1961 r. wstąpił do Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Gnieźnie. Po sześciu latach studiów filozoficzno-teologicznych został wyświęcony w 1967 r. na kapłana. Święceń kapłańskich udzielił mu bp J. Czerniak w bazylice Św. Wincentego a Paulo w Bydgoszczy.
Po święceniach kapłańskich został skierowany w czerwcu 1967 r. do pracy w charakterze wikariusza w Białośliwiu. W tym czasie obowiązki proboszcza pełnił tam ks. K. Frąckowski. Z zapałem neoprezbiterskim oddał się pracy duszpasterskiej, przez co zdobył sobie uznanie wśród parafian. Po paru miesiącach, ku zaskoczeniu wszystkich, przyszła decyzja o przeniesieniu ks. R. Balika na inną placówkę. Parafianie postanowili prosić ordynariusza o pozostawienie go w tej parafii. Powzięta decyzja nie została jednak zmieniona.
W dniu 1 marca 1968 r. ks. R. Balik rozpoczął pracę w parafii Św. Józefa w Inowrocławiu. Kard. St. Wyszyński powierzył mu tam obowiązki prefekta szkół zawodowych i techników. Oprócz tego miał się zająć duszpasterstwem głuchoniemych w okręgu inowrocławskim. W celu zdobycia odpowiednich kwalifikacji w tym zakresie został wysłany na kurs duszpasterstwa i katechizacji głuchoniemych do Panewnik koło Katowic. W duszpasterstwie głuchoniemych pracował później przez 12 lat, nie tylko w Inowrocławiu, ale i na kolejnych placówkach.
W dniu 15 lipca 1975 r. przyszło ks. R. Balikowi pożegnać Inowrocław. Dekretem kard. St. Wyszyńskiego został posłany do dalszej pracy duszpasterskiej w parafii Św. Marcina w Jarocinie. W tej wielkopolskiej parafii spotkał wielu życzliwych ludzi, którzy później po latach jako pierwsi stanęli na szczerym polu, aby wznosić świątynie. W Jarocinie, podobnie jak na poprzedniej placówce, zajmował się duszpasterstwem młodzieży i głuchoniemych. Wielką troską otaczał ministrantów i lektorów, organizując dla nich wspólne wyjazdy wakacyjne.
Po pięciu latach pracy przyszło mu opuścić Jarocin i udać się do prymasowskiego Gniezna. Skierowany został do pracy w parafii Św. Trójcy. Obowiązki duszpasterskie objął z dniem 1 lipca 1980 r. Jego duszpasterskiej pieczy powierzono troskę o katechizację młodzieży szkół średnich.
Na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, po wizycie Jana Pawła II w Polsce i protestach sierpniowych robotników, zmieniła się polityka władz komunistycznych w odniesieniu do Kościoła w Polsce. Dzięki temu władze państwowe zaczęły wydawać pozwolenia na budowę nowych kościołów. Nadarzającą się okazję postanowiono wykorzystać też i w Gnieźnie, tym bardziej, że miasto ciągle się rozrastało tworząc nowe dzielnice. W nowych dzielnicach miasta zachodziła więc konieczność wzniesienia nowych świątyń. Szczególnie dotyczyło to takich osiedli, jak Winiary, Tysiąclecia i Arkuszewa.
W 1980 r. zostały utworzone parafie dla Winiar – bł. Radzyma Gaudentego, pierwszego arcybiskupa gnieźnieńskiego, i dla Osiedla Tysiąclecia – bł. Bogumiła. Nieuregulowaną pozostała jeszcze tylko sprawa kościoła dla rozbudowującego się ciągle osiedla na Arkuszewie. W końcu w maju 1981 r., na krótko przed swoją śmiercią, kard. St. Wyszyński zadecydował o utworzeniu parafii dla Arkuszewa.
Obowiązek przygotowania spraw związanych z erygowaniem i budową nowej świątyni powierzono dotychczasowemu wikariuszowi parafii Św. Trójcy – ks. R. Balikowi, który został w tym celu mianowany wikariuszem-ekonomem.
Organizowanie parafii przypadło na okres przełomowy, kiedy odchodził do wieczności prymas tysiąclecia kard. St. Wyszyński, a urzędowanie obejmował nowy arcybiskup gnieźnieński Józef Glemp.
Erygowanie parafii bł. Jolenty nastąpiło 1 lipca 1981 r. przez abp J. Glempa. Jej pierwszym proboszczem został mianowany dotychczasowy jej wikariusz-ekonom ks. R. Balik. Oficjalną nominację na proboszcza tej parafii otrzymał 9 października 1981 r.
Teraz nastał czas intensywnej pracy duszpasterskiej i budowlanej. Przed proboszczem piętrzyły się różne trudności. Przede wszystkim trzeba było nawiązać pierwsze kontakty ze swoimi parafianami. Nie było to łatwe, gdyż parafianie ci oddani byli już sprawie budowy parafii bł. Bogumiła. Poza tym trzeba było uregulować sprawę gruntu pod budowę kaplicy, kościoła i plebanii, a także zdobyć finanse na zakup materiałów budowlanych. Po wielu zabiegach, dzięki wielu życzliwym osobom, udało się przystąpić do postawienia tymczasowej kaplicy. Można było więc przystąpić do zorganizowania na tym terenie duszpasterstwa.
W 1994 r. w dowód uznania za umiejętność organizowania pracy i zjednywania sobie ludzi abp H. Muszyński mianował ks. R. Balika 20 kwietnia 1994 r. kanonikiem gremialnym Kapituły Prymasowskiej w Gnieźnie.
Proboszczowi jednak nie było dane zajmowanie się tylko i wyłącznie parafią. Władza duchowna, dostrzegając jego zaangażowanie i talenty organizatorskie zaczęła powierzać mu nowe funkcje, które daleko wykraczały poza ramy parafii.
Na forum ogólnodiecezjalnym pełnił funkcję członka Rady Kapłańskiej oraz Kolegium Konsultorów Archidiecezji Gnieźnieńskiej.
W latach dziewięćdziesiątych został powołany na członka Rady Administracyjno-Gospodarczej Prymasowskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Gnieźnie.
W Gnieźnie od wielu lat aktywnie działa Towarzystwo Miłośników Lwowa i Kresów Wschodnich. Członkowie tego towarzystwa pochodzą w dużej mierze z Kresów Wschodnich, którzy w okresie powojennym musieli opuścić swoje tereny. Część z nich los rzucił do Wielkopolski. W Gnieźnie starają się podtrzymywać kulturę i zwyczaje Kresowe. Na prośbę członków tej organizacji Kuria Metropolitalna mianowała ks. R. Balika duchowym opiekunem towarzystwa.
Ks. R. Balikowi szczególnie bliskie więzi udało się zawiązać z Zespołem Szkół Zawodowych nr 2 w Gnieźnie. Dzięki ścisłej współpracy w dyrektorem tej szkoły mgr Z. Kowalczewskim udało się rozwinąć duszpasterstwo nauczycieli. Tradycją stały się już wspólne spotkania opłatkowe na plebanii, integrujące środowisko. Za działalność na polu oświatowym 15 maja 1995 r. Ministerstwo Edukacji Narodowej przyznało ks. R. Balikowi odznaczenie „zasłużony dla oświaty”. W okresie późniejszym otrzymał odznakę zasługi dla Ochotniczego Hufca Pracy.
W okresie przygotowań do wielkiego jubileuszu 1000-lecia śmierci Św. Wojciecha Kuria Metropolitalna powołała go do Komitetu Organizacyjnego pielgrzymki Jana Pawła II do Gniezna. Tym samym został ustanowiony przewodniczącym Komisji Porządkowej. W ramach tej komisji był reprezentantem strony kościelnej w kontaktach z Biurem Ochrony Rządu.
W 1999 r. został rozpoczęty proces przygotowań do kolejnej wielkiej rocznicy, jaką jest 1000-lecie Zjazdu Gnieźnieńskiego. Gniezno, katedra gnieźnieńska, stała się miejscem spotkania się prezydentów Europy. Podobnie jak w czasie przygotowań wizyty papieskiej, ks. R. Balikowi ponownie powierzono sprawę kontaktów strony kościelnej z Biurem Ochrony Rządu.
W grudniu 1999 r. został obdarzony kolejną funkcją na polu diecezjalnym. Abp H. Muszyński, metropolita gnieźnieński z dniem 1 stycznia 2000 r. powierzył mu funkcję dziekana dekanatu gnieźnieńskiego drugiego.
Ks. kan. Ryszard Balik zmarł po ciężkiej chorobie, miał 75 lat.
Wkrótce podamy informację o terminie i miejscu pogrzebu ks. kan. Ryszarda Balika.
Nie żyje ks. kanonik Ryszard Balik, proboszcz parafii pw. bł. Jolenty w Gnieźnie
Jak głosujemy w II turze wyborów samorządowych
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
