Niezwykła kamienica w Gnieźnie trafiła na sprzedaż. Budowali ją masoni! [FOTO, FILM]

Cztery wysokie piętra, metalowe ażurowe schody, szklany sufit, liczne zdobienia. Kamienica, która znajduje się przy ul. Warszawskiej w Gnieźnie kryje wiele wspomnień, tajemnic a wiele lat temu zbudowali ją… wolnomularze, o czym świadczą masońskie insygnia wyrzeźbione na fasadzie. Jest to cyrkiel (oznaczający mądrość, rozum i wiedzę), węgielnica (symbol równowagi i szczerości) i łopata. Na kamienicy odnajdziemy także czarno-białą szachownicę, nawiązującą do posadzki świątyni Salomona.

Wolnomularstwo, nazywane też masonerią, obrosło szeregiem legend i teorii spiskowych. Można je określić jako powstały w XVIII wieku tajny ruch społeczny, o strukturze hierarchicznej i wielu stopniach wtajemniczenia. Wolnomularze za swój główny cel uważali stworzenie świata bez wojen i przemocy. Ponadto stawiali na doskonalenie duchowe człowieka i społeczeństw oraz doprowadzenie do braterstwa wszystkich narodów i religii poprzez stworzenie religii powszechnej. Miała być bez dogmatów, z bogiem jako budowniczym wszechświata.

Kamienica obecnie jest w posiadaniu prywatnych właścicieli, a właściwie właścicielek.

- Po swojej mamie odziedziczyła ją moja żona z domu Malinger. Przeszła z racji prawa na córk

i – mówi Andrzej Bronisławski. Przed jego teściową budynek był w rękach jeszcze jednego, nieznanego z nazwiska właściciela. Nie wiadomo także kto ją dokładnie zbudował. Nie zachowały się żadne kapsuły czasu ani podpisy budowniczych, ale jedno jest pewne: budowla z 1860 roku z klinkierowej cegły jest solidna. Kilka lat temu, na kamienicy obok, całkiem podobnej do masońskiej perełki miasto założyło pamiątkową tablicę o szlaku wolnomularskim. Jak podaje jednak współwłaściciel budynku tylko numer 26 a ma być masońską budowlą.

Po wejściu przez drewniane drzwi korytarz prowadzi nas do klatki schodowej. Schody prowadzące na niskie piętro są kamienne, a towarzyszą im wspaniałe rzeźbione poręcze. Prowadzą tdo pierwszego mieszkania, które obecnie nie jest zamieszkane, ale oryginalne zajmowało cały parter – aż 140 metrów! Schody prowadzące do wyższych pięter są rarytasem. Wykonane z ażurowego metalu, z drewnianymi stopniami. Wchodząc po nich ma się wrażenie wchodzenia w kierunku światła w niezwykłej bajce – nad klatką schodową bowiem nie ma sufitu. Niegdyś szklany, a teraz wykonany z pleksi sufit i wpadające przezeń światło słoneczne daje fantastyczną grę świateł pomiędzy ażurowymi schodami i rzeźbionymi poręczami.

Schody jak z bajki nie są jedynymi w tym budynku. Na lewo od wejścia, w wąskim korytarzu znajdują się mieszkania, kwatery… dla służby! W minionym stuleciu w tego typu kamienicach mieszkali bogaci mieszkanie, którzy żyjąc na całym piętrze potrzebowali obsługi. Głównymi schodami mogli chodzić tylko mieszkańcy bogatych mieszkań. Klatka dla służących jest stroma i wąska. Znajdują się tam nieduże mieszkania, ale i pokoiki dla niegdysiejszych sprzątaczek i praczek, które teraz służą za pomieszczenia do przechowywania. Na najwyższym piętrze, przy klatce schodowej dla służby znajduje się zlewozmywak rodem ze „Zbrodni i Kary”. Pomieszczenie obok niegdyś służyć musiało jako pralnia. To tam praczki opierały ubrania swoich pracodawców. Jak podaje A. Bronisławski, niegdyś była tu też winda, z której korzystała służba przy pracach higienicznych. Niestety, została ona zdemontowana. W jednym z mieszkań na wysokim parterze znajduje się oryginalna toaleta - z 1900 roku. Żeby spłukać wodę, trzeba ciągnąć szunurek.

Cała kamienica nie licząc byłych kwater dla służby ma siedemnaście dużych mieszkań. Każde z nich ma od 3,50 do nawet 4,20 cm wysokości! Budynek jest w dobrym stanie, wymaga jedynie modernizacji i podziału niektórych mieszkań, wedle zapotrzebowania. Łącznie ma 1250 metrów kwadratowych, a powierzchnia działki wynosi 530 metrów.

Link do oferty sprzedaży