Poseł Tomaszewski i SLD: W walce z bezrobociem potrzebne wsparcie państwa

Dziesięć postulatów SLD przedstawił podczas spotkania z Ministrem Pracy i Polityki Społecznej. Zdaniem lewicy państwo powinno bardziej się zaangażować w tworzenie korzystnych warunków dla zatrudniających i zakładających działalność gospodarczą, by powstawały nowe miejsca pracy.

- Luty to kolejny miesiąc w Polsce, kiedy bezrobocie rośnie. W tej chwili ponad 2,3 mln osób to osoby bezrobotne. Bardzo trudna sytuacja na rynku pracy zwłaszcza wśród młodych ludzi w Polsce, ale i w Europie, wśród naszych sąsiadów powoduje, że gospodarka nie jest w stanie sama wykreować tyle nowych miejsc pracy, aby było to widac, aby rzeczywiście bezrobocie malało. Stąd Sojusz Lewicy Demokratycznej stoi na stanowisku, że państwo musi być aktywniejsze - mówi Tadeusz Tomaszewski, poseł SLD z Gniezna. Zaproponowane postulaty przedstawił na swojej dzisiejszej konferencji prasowej.

Poseł Tomaszewski przekonuje, że należy skupić się na osobach zakładających własną działalność gospodarczą i wspieraniu przedsiębiorców, finansując te zadania z Funduszu Pracy oraz Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych - który dzisiaj zdaniem posła służy jako "zasiłek pogrzebowy" dla firm, które już upadają, zamiast pomagać utrzymać miejsca pracy w zagrożonych zakładach.

10 postulatów Klubu Poselskiego SLD dotyczących walki z bezrobociem:

1. Przeznaczenie kwoty co najmniej 2,8 mld. zł rocznie na mikropożyczki, częściowo (50-90%) umarzane, dla rozpoczynających działalność gospodarczą (oznacza to pomoc dla co najmniej 80 tys. osób rocznie – bo nie wszyscy będą potrzebowali maksymalnej kwoty).

2. Czasowa (przez okres 18 miesięcy) pomoc finansowa dla osób prowadzących działalność gospodarczą, które zatrudnią na umowę o pracę swojego pierwszego lub drugiego pracownika (osoba spoza najbliższej rodziny i osób pozostających w tym samym gospodarstwie domowym) poprzez opłacanie składek na ubezpieczenie społeczne za tych pracowników z limitem do 80% przeciętnego wynagrodzenia (w skali 2013 roku powinno to wynieść ok. 10800 zł na osobę). Przeznaczenie na ten cel kwoty 1,62 mld. pozwoliłoby wesprzeć zatrudnienie 150 tys. osób. Ponieważ największą barierą, po części psychologiczną, jest podjęcie decyzji o zatrudnień pierwszego pracownika – wsparcie finansowe przy zatrudnieniu pierwszych dwóch pracowników pozwoli niektórym przedsiębiorcom na swoiste „odblokowanie” i decyzje o zatrudnieniu kolejnych osób (już bez pomocy finansowej).

3. Refundowanie składek na ubezpieczenie społeczne każdemu pracodawcy, który zatrudni osobę długotrwale bezrobotną (zarejestrowaną w Urzędzie Pracy od co najmniej 12 miesięcy a w przypadku osoby w wieku do 30 lat – od co najmniej 9 miesięcy) wg zasady że refundacji podlega co druga składka, maksymalnie przez 2 lata (a więc 12 składek), z limitem podstawy do 80% przeciętnego wynagrodzenia

4. Zmiana zasad finansowania absencji chorobowej pracowników – zmniejszyć ilość dni w roku, które finansuje pracodawca z 33 do 15 dni chorobowego a wzrost wydatków ZUS z tego tytułu sfinansować dodatkową składką pracodawców (obecnie całą składkę płaci pracownik i wynosi ona 2,45%; dodatkowa składka pracodawcy byłaby niewielka a znacząco zmniejszała ryzyko finansowe dla małych firm)

5. Stworzenie możliwości odliczania od dochodu kosztów zatrudnienia pomocy w gospodarstwie domowym (np. opiekunki do dziecka, osoby sprzątającej) – jeżeli z tym zatrudnianiem wiąże się opłacanie składek na ubezpieczenie społeczne i jeżeli nie dotyczy to członków rodziny oraz osób żyjących w tym samym gospodarstwie domowym

6. Wprowadzenie (a właściwie przywrócenie istniejącej w przeszłości) ulgi podatkowej za budowę mieszkań na wynajem oraz obniżenie stopy podatkowej (ryczałtowej) przy wynajmie mieszkań – co powinno wspierać mobilność na rynku pracy i pobudzać gospodarkę (budowa mieszkań)

7. Aby ograniczyć skalę umów zawieranych na czas nieokreślonych, co dla pracowników oznacza duży poziom niepewności, należy zmienić zasady wypowiadania umów o pracę (dla umów o pracę zawartych po dniu wejścia w życie nowelizacji przepisów) poprzez znaczące wydłużenie okresu wypowiedzenia w przypadku umów na czas określony (2 miesiące jeśli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy), ograniczenie możliwości świadczenia pracy na czas określony u jednego pracodawcy do 2 lat oraz skrócenie obecnego okresu wprowadzenie umów zawartych na czas nieokreślony (stopniowo – od 2.tygodniowego okresu wypowiedzenia przy zatrudnieniu do roku do 3 miesięczny w sytuacji, gdy pracownik był zatrudniony co najmniej 5 lat).

8. Obniżenie składek na ubezpieczenie społeczne osobom prowadzącym działalność gospodarczą, uzyskującym niskie dochody i równoczesne podwyższenie składek dla osób o najwyższych dochodach

9. Stworzyć specjalną „zieloną linię szkoleniową” dla pracodawców, którzy potrzebują środków na przeszkolenie pracowników zatrudnianych na nowych miejscach pracy – środki publiczne, w tym europejskie, powinny być dla nich dostępne niemal natychmiast, bez zbędnych biurokratycznych procedur.

10. Zwiększanie płacy minimalnej tak aby na stałe została powiązana z przeciętnym wynagrodzeniem – 50% tego wynagrodzenia (wieloletni postulat SLD)