Powiat gnieźnieński. Kamienna kaplica-rotunda na skarpie jeziora. Miał być grobowiec, dziś odprawiane są nabożeństwa [FOTO]

Choć przez 2017 rokiem otaczał ją las, teraz łatwo jest dotrzeć do okrągłej kaplicy. Wystarczy przejechać przez wieś, a za osiedlem sześciu identycznych konstrukcyjnie modernistycznych domków-bliźniaków skręcić w niepozorną i nieutwardzoną dróżkę, prowadzącą w stronę lasu. Po kilkuset metrach oczom szukających przygód ukazuje się duża, drewniana wiata. Pod nią dwa rzędy ławek. Stojących przodem do kratownicy która chroni drzwi do kaplicy-rotundy przed potencjalnymi złodziejami.

Budynek, a raczej budyneczek powstał w 1927 roku z inicjatywy rodziny Wendorffów. Byli to znani właściciele ziemscy, w ich rekach było wiele hektarów obecnego powiatu gnieźnieńskiego. Mówi się, że głowa tej niemieckiej rodziny wybudował z ciosanych kamieni okrągłą kaplicę, po to by zostać w niej pochowanych. Budynek wzniesiony na niedługo przed drugą wojną światową miał mieć zaraz przy wejściu, na lewej ścianie namalowane drzewo genealogiczne drzewo majętnej rodziny. Był to czarny dąb, być może nawiązujący do już wówczas starych drzew położonych w okolicy, które obecnie są pomnikami przyrody. Choć malowidło nie zachowało się do czasów współczesnych, starsi mieszkańcy wspominają, że sprawiało ogromne wrażenie.

Choć założenie budowy było inne, niektóre źródła podają, że Wendorff w czasie wojny chował w kaplicy kosztowności. Nie jest pewne, czy w środku coś znaleziono. Jedno jest pewne – w ostatnich dniach wojny radzieccy żołnierze i lokalne rzezimieszki splądrowały wnętrza, doprowadzając je do ruiny. Po wojnie, gdy rodzina musiała opuścić mieleńskie ziemie, kaplica przeszła na własność Skarbu Państwa.

Przez długie, powojenne lata konstrukcja służyła jako magazyn i harcówka. Nic dziwnego, bo położona w bardzo bliskiej odległości od jeziora, na jego skarpie stanowiła świetny punkt do zbiórek i miejsc spotkań.

W latach 80. kaplicę-rotundę odrestaurowano. Kamienie wyciosane na wzór europejskich mauzoleów odzyskały dawny blask. Obecnie, teren jest zadbany, otoczony kamiennym niskim płotkiem. Na co dzień kaplica jest zamknięta, jednak regularnie – jeśli pogoda pozwala – odprawiane są tam nabożeństwa. Dziś budynek należy do parafii pod wezwanie Matki Bożej Różańcowej, należy do parafii św. Jakuba w Modliszewku.