Spotkanie "chustowych" mam

Spotkanie odbyło się w sobotę w sali Miejskiego Ośrodka Kultury z inicjatywy jednej z forumowiczek – gnieźnianki Agnieszki Antosik. Godzinę rozpoczęcia – samo południe – uczestniczki traktowały dosyć swobodnie. Część dojechała z innych miast. Na miejscu rozkładanie blach z własnoręcznie upieczonym ciastem i smakołykami z owoców i warzyw – gdy stolik okazał się za mały, kolejne lądowały na parapecie. Kubeczki, chusteczki, kredki i farbki dla starszych dzieci, kącik do przewijania. Organizatorki biegają z naklejkami z imionami. Dziewczyny i kobiety, które nie miały okazji spotkać się „w realu” przedstawiają się forumowymi nickami. Gdzieniegdzie zdrobnienie imienia z dodaną na końcu liczbą, tajemniczo brzmiące pseudonimy, które przylgnęły do właścicielek, wynalezione na potrzeby różnych sieciowych społeczności.
- Cześć, Pomidor jestem – wyciąga rękę do koleżanek uśmiechnięta dziewczyna.

Jedna z gnieźnianek, w czarnej koszulce opinającej ciążowy brzuszek, przeprasza wszystkich, bo do kącika, gdzie dzieci mogą zająć się sobą i oddać twórczości plastycznej, przyniosła farbki, ale zabrakło pędzelków. Biegnie z chusteczką za małym blondynkiem z ubrudzonymi na niebiesko palcami.
Poza poznaniem się na żywo, spotkanie mam miało też cel bardziej edukacyjny. Wykwalifikowane doradczynie prezentowały, jak poprawnie wiązać chustę, by było bezpiecznie dla dziecka i wygodnie.

- Taki ogólnopolski zlot chustowy to już jest tradycja od jakiegoś czasu. Tutaj zjeżdżają się dziewczyny konkretnie z wielkopolskiego i kujawsko-pomorskiego, z racji tego, że Gniezno jest idealnie pośrodku. Stwierdziłyśmy, że skoro już, że skoro w Gnieźnie też się takie mamy pojawiły, to fajnie by było się spotkać – mówi Agnieszka Antosik. Dodaje, że „ruch chustowy” wzbudza coraz większe zainteresowanie. - Jak idę ulicą, różnie ludzie na mnie reagują. Niektórzy patrzą jak na dziwaka, ale z reguły reagują bardzo sympatycznie. Niektórzy chcą pomagać, jak się mota chustę. Ileś młodych mamy wyraża zainteresowanie, jak to się robi – mówi.

Zwolenniczki noszenia dzieci w chustach podkreślają, że daje to bliskość, jaką miało przez dziewięć miesięcy w łonie matki, przez co maleństwo jest spokojniejsze, mniej płacze, lepiej znosi niekoniecznie przyjemne bodźce, takie jak głośne dźwięki i jaskrawe światło.

- Wiązanie, które prezentuję, to tak zwana „kieszonka” - mówi Anna Chamier-Gliszczyńska, która fachowo objaśnia, jak nosić chusty. - Wiązanie to można stosować już od pierwszych godzin po urodzeniu dziecka, które ja z pełnym sukcesem stosuję względem mojego synka, który za parę dni skończy dwa lata. Dziecko jest podtrzymywane jedna warstwą materiału, ma zapewnioną stabilną podpórkę na całej długości tułowia. Dla rodzica to wygoda – wolne ręce, można zająć się jednocześnie starszym, bardziej samodzielnym dzieckiem, nie trzeba rezygnować ze spaceru tam, gdzie wózkiem trudno podjechać.

Mamy, wybierające ten sposób noszenia dzieci zamiast wózka, traktują to jako pewną ideologię. Jak ze śmiechem opowiada A. Antosik, jest to trochę „nawiedzone”. W rzeczywistości można było dostrzec na spotkaniu, że to przede wszystkim „wyznawczynie” zdrowego stylu życia.