"Muzeum mojego podwórka" - dzieci poznają historię. Tę najbliższą

- Zbieramy zdjęcia, stare monety. Jest pan Fredek, które ma zdjęcia sprzed wojny - mówi Kacper Miziołek. W projekcie "Muzeum mojego podwórka" biorą udział też jego siostry, Wiktoria i Weronika. Na co dzień najczęściej grają w piłkę. Teraz jednak podwórko, którego wydawało się, że znają każdy zakątek, odkrywają od zupełnie innej strony.

Mariola Olejniczak z Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy wyjaśnia, że "Muzeum mojego podwórka" to kolejny pomysł na wyjście poza samo muzeum, do mieszkańców. A wybór Gniezna, największego i z najbogatszą historią miasta w pobliżu, był oczywisty.

- Problem mieliśmy ze znalezieniem podwórka, bo podwórek, z którymi wiąże się ciekawa historia w Gnieźnie jest mnóstwo, natomiast szukaliśmy takiego, na którym będą dzieci. Padło na to dość malownicze podwórko, wydaje mi się, że bardzo oryginalne - mówi.

Rzeczywiście, wybrane miejsce okazuje się mieć wiele rzeczy do odkrycia. Swoje badania źródłowe zrobili też wolontariusze, którzy pomagają muzeum i dzieciom przy projekcie.
- Z tego, co już udało mi się ustalić, na ulicy Słomianka mieściło przedszkole, które zostało założone przez 1938 roku przez kościół farny. Po wojnie wznowiło swoją działalność. W 1951 roku prezydium Krajowej Rady Narodowej w Gnieźnie podjęło ustalenia do wywłaszczenia kościoła z tego budynku. Była cała afera, bitwa o klucze, walka na argumenty, na dokumenty. Myślę, że większość mieszkańców może nie zdawać sobie sprawy, że taka była historia tej ulicy - mówi Sebastian Błochowiak, jeden z wolontariuszy.

- Kiedyś tu było pięknie, tętniło życiem - mówi jeden z mieszkańców kamienicy. - Tak samo już nie będzie nigdy, bo kóz, baranów, kur nikt już nie będzie trzymać. Kiedyś były szopki, stodoła, teraz pobudowali garaże. Dawniej żyło się jakoś lepiej.

Najmłodsze pokolenie mieszkańców ma za zadanie rozmawiać ze starszymi mieszkańcami, dowiedzieć się od nich jak najwięcej o historii podwórka, włączyć ich w to przedsięwzięcie przez udostępnienie starych zdjęć, czy nawet innych pamiątek. Na strychu jest już pomieszczenie, gdzie powstanie prawdziwe podwórkowe muzeum z wystawą tychże pamiątek. Będzie można je zobaczyć już w czerwcu. Dzieci nauczą się też, jak robić zdjęcia, przeprowadzać wywiady, szukać informacji.

- Cały nasz zamysł jest taki, żeby pokazać, że podwórko to jest początek małej ojczyzny, dla dzieci to jest cały świat. Więc chcemy je przekonać, że to nie jest miejsce, gdzie się tylko gra w piłkę, ale to też miejsce, które ma swoją ważną historię, gdzie przez lata wiele się zmieniało. Nie chodzi tylko o budynki, ale o to, kto tutaj mieszkał, jakie firmy tutaj były. Chcemy, żeby do tych informacji dotarły, namówić, żeby chciały o tym podwórku dowiedzieć się więcej - mówi Mariola Olejniczak. - Myślę, że to może zadziałać troszeczkę jak "choroba" i zarażać innych. Jeśli nasi uczestnicy zachęcą inne dzieci, pokażą, że to fajne, że można się dobrze bawić i przy tym czerpać wiedzę, to myślę, że może być tak, że zdecydujemy się na wybranie innych jeszcze podwórek.

Na razie projekt obejmuje to jedno podwórko. Jeśli to się uda, a projektem zainteresują się też inni mieszkańcy Gniezna, podobnych przedsięwzięć mogą doczekać się kolejne. To jedno z zadań Maurycego Olejniczaka, który nie mieszka przy Słomiance, ale jego zadaniem jest przyglądanie się pracy grupy, bycie jej "rzecznikiem prasowym" i popularyzowanie projektu wśród innych dzieci.
- Będę namawiał moich kolegów ze szkoły, żeby tu przyszli zobaczyć - mówi Maurycy, uczeń gnieźnieńskiej "dziewiątki" o izbie z pamiątkami, która niedługo tutaj powstanie.