Wenecja po gnieźnieńsku. Fotohistoria z Interaktywnym Muzeum Gniezna

9 sierpnia 1923 r. Stanisław Berchiet, właściciel restauracji i ogrodu, który przez trzy lata funkcjonował jako "Saska Kępa”, podjął znaczącą decyzję o przekształceniu tego miejsca w "Wenecję." Pomimo braku dokładnych informacji na temat powodów tej zmiany, "Wenecja" stała się jednym z najbardziej rozpoznawalnych miejsc w ówczesnym Gnieźnie. To miejsce stało się areną różnorodnych wydarzeń, takich jak zabawy, bale, koncerty, pokazy teatralne i kinowe.
Warto zgłębić różne aspekty historii Jeziora Jelonek. Wśród nich znalazłaby się garbarnia rodziny Rogowskich, która zasługuje na osobny artykuł, żeglarskie przygody harcerzy i licealistów oraz okres zanieczyszczenia jeziora w okresie PRL-u. Nie zabrakłoby także historii Parku Piastowskiego i działalności młyna parowego Piotra Kratochwilla. Interesujący jest też pochodzenie geograficznej nazwy Jeziora Jelonek, sięgającej średniowiecznej nazwy okolic Cierpięg i targowiska - Góry Głowa Jelenia.

Najważniejszym punktem jest jednak historia samej "Wenecji", której początki sięgają lat 80. XIX w. Edward Gawell, właściciel posesji przy obecnej ul. Łaskiego, uruchomił tam kręgielnię, która z biegiem czasu przekształciła się w kompleks kulturalno-rozrywkowy. To właśnie Stanisław Berchiet przejął to miejsce, czyniąc z niego prawdziwe centrum rozrywki. Od czasu Nocy Weneckiej zarówno restauracja, jak i okolica, zaczęły być nazywane Wenecją.